...ve ben mutsuz bir çocuk görüyorum hep ellerinden tutulmayan,
Bir yerine esir kalmış zamanın, gülümserken somurtan.
Ayakları takılıp düşmüş yüzünü gördükçe çamurlar içinde,
Kanayan yaralarına içimden yangınlar dökülüyor sessiz soluksuz.
Sessiz soluksuz başlatıp her elden tutuşu çaresizliğimi yatırarak dizlerine,
Doğrulup da yeniden dirilişini görüyorum yollar kat ederken.
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta