Kalıp Da Gittin Şiiri - Ülkü Kara

Sanma senden sonra yaşıyorum ben
Bedenden ruhumu alıp da gittin
Bendime sığmıyor taşıyorum ben
Dertlerine beni salıp da gittin.

Her sabah kapımı açtığın yerde
Hatrımı sorduğun dillerin nerde
Bir damlacık huzur kalmıştı serde
Vefasız onu da alıp da gittin.

O solgun benzinde nice sır gördüm
Şerrini bilerek hep hayra yordum
Bu aşkı sabırla,cefayla ördüm
Ufuksuz engine dalıp da gittin.

Çiğ düşmüş çiçekler misali sönüp
Onca anıları maziye gömüp
Bu eşsiz sevdaya arkanı dönüp
Gidiyorum sanma kalıp da gittin.

Orda Güneş başka mı? Ay başka mı doğuyor?
Candan sevenin sonu hep böyle mi oluyor?

Bir eylül sabahı...arefe günü
BURSA