Kalın Ve Boğuk Ses Şiiri - Amed Senci

Naif şiir bilmem ben
Bana vicik vicik gelir modern romantizm
Ben siirimi kanla susler aciya bogarim
Ki siirim  gorsun gercekleriiiiii.....
*Sen gormek istemezsin istemiyorsunnnnn*
Hayatla bir statuko iliskisinde kalmissin sen
Sen hayatin en ucuz fikirlerindesin gozunu iman boyamiş
Bakabilsen gorebilsen gordugum guzelligi yasayamazsin
Hayat uzerime saciyor butun yontma devinimleri
Cozulmek istemeyen bir militan sessizligindeyim
Astim rutubet duvarlarini dusuyorum en derin yanlizliga

Sen ki cozulmekten vazgecilmis bir denklem hic bilinmeyensin
Kara soguk kis gecelerinin dogalgazli evlerinde kalmissin sen 
Oysa olulerimizin naralari daglarda bizi bekler
Bencilsin gordugun gorebilecegin tek sey aynadaki yansiman oda harap olmus mor  göz altlarından ibaret
Sen sen ki bir zamanlar yurudugunde kuslar cikciklesirdi omuzlarinda arkandan gelirdi heybet ve bir kac adim otendeydi ölüm
O gunlere donmek istesen donersin ama yurek yok sende
Sen sen ki yuregini  etrafi dalkavuklarla kusatilmis bir efendiye birakmis sirra kadem basmayi beklersin
Neylersin
Neylersin ki bu siirde ki nin kullanimi kadar coktur sendeki tutarsizlik
Kafanda binlerce dusunceyle uyur milyonlarca celiskiyle kalkarsin *oda uyumak sayilirsa*
Herkesi yargilamaktan vazgec

Velhasil kaldir kafani canlarinin kanlariyla islattigi kumdan
Ara sokaklar bizi bekler sevdalar bizi bekler
Adim adim kostugumuz yollarda öyle
Haydi silkelen takip et gölgemi