Bir köyden diğerine geçerdik düğüne
Vasıtamız olmasada daha bir dinçti tabanvaylarımız
Erkenden koyulurduk çoğu zaman yola
Uzun tozlu patikada eskitirdik iskarpinlerimizi
Vakti geldiğinde gök kubbede kandiller yanar.
Karanlıkta komazdı bizi
İzli bir havai fişek gibiydik sanki
Aramızda bir söz olmazdı gizli
Kalın saplı bir bardaktı bizimkisi
Tutmuştuk tutuşmuştuk en sağlamından
Boş bir yerini bırakmamıştık.
Her zaman sevmiştik sevilmiştik.
Kayıt Tarihi : 21.3.2025 17:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!