KALEMLE KADİM DOSTLUK...
Kaleme sarılmanın huzurunu öğrenince,
Kendine kocaman bir dünya kuruyorsun satır aralarında.
Yaz yazabildiğince tutkunu oluyor,
İçinde biriktirdiğin her duyguya ses veriyor,
Tek tek kelimeleri ruha buluyorsun kaleminin ucuyla.
Kalemden aldığın meşk sarınca hislerini,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
"OKU' (AMA) SENİ YARATAN RABBİNİN ADIYLA OKU! (O) İNSANI BİR ALAK'TAN (ZİGOTTAN) YARATTI. SENİN O RABBİN KERİMDİR. O Kİ, KALEMLE ÖĞRETENDİR..." -Alak suresi-
"ALLAH, KAİNATI YARATMADAN ÖNCE KALEMİ YARATTTI VE ONA: ' YAZ!' DEDİ. KALEM: 'NEYİ YAZAYIM YA RABBİ?' DEYİNCE; ALLAH: ' KADERİ YAZ!' BUYURDU." -Hadis-i Kudsi-
Kaleminiz hayırlı kelamların takdimine vesile olsun inşaallah Döndü hanım.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta