Kalemin Yazdığı Şiiri - Eneshan Çalışkan

Yazacaksa kalem, kağıda birkaç mısra
Senden olsun yazılanlar okunsun sana.

Uzaklardaki, ufka saklanmış gözlerinden n'aber,
Gözünden gönlüne giden yolda bana bir şerit ver.

Gün doğar, çiçekler açar da kalırım yine sensiz,
Bir karanlık el boğar sanki kalırım nefessiz.

Saçlarının ucunu okşarken rüzgar
Rüzgardan doğan bir gıpta içimi kaplar.

Gülüşünü gören gözler ne kadar basitler,
Altını taşa denk tutan cahiller.

Sen; onların fark edemediği eşsiz bir gül,
Gülüşünde gizli hayaller, sen hep gül, sade gül.

Senleyken akan zamanlar, şimdi ne oldular,
Sanki senden sonra sessizce kayboldular.

Yolum aşk, durağım ise sensin.
Bilmiyorum gelir misin bana gelmez misin?

Sana çıkan yollarda bilmiyorum kısmetimde ne var,
Koşar adım geliyorum, umudum oldu ayaklar.

"Akılsız başın cezasını ayaklar çeker" dediler
Akıl yolunda olmadığımı, nâdânlar bilemediler.

Kınadılar, yerdiler ne varsa söylediler,
Bendeki seni utanmadan hor gördüler.

Kim ne derse desin, ben hâlâ o yoldayım
Sensizliğin boğduğu bilmem kaçıncı akşamdayım.

Ümit mumunu savurmakta kasırgalar
Ver Allah'ım bana Hz. Eyüb' den sabırlar.

Üzülür, kırılırım diye düşünme sakın sevgili.
Ya sil artık beni ya kabul et bendeki seni.

Yazacaksa kalem kağıda birkaç mısra
Seni yazsın daim, yanımda sen olmasanda.