Kalemimin ucundan, bazen gözyaşı damlar;
Bazen sevince döner, yüreğimde ki gamlar...
Her şeyi yazsam diye, geçiririm içimden;
Bazen yazmadıklarım, hesap sorarlar ben den...
Tarih okurum çokça, şiir olur tarihler;
Sevgi isterim hakça, eşit olsun tüm Türkler...
Bilirim ki keskindir, yerine göre kalem;
Kan çıkarmaz ki kalem, sonra ne der elalem...
Bütün kalemşörlere, tavsiyem şudur illa;
Hak ve doğruyu yazın, hainler yesin sille...
Satılık kalemlerin, tarihte örneği çok;
Satılık kalem olup, yükseğe çıkanda yok...
Kalemin kırıldıysa, hayatın anlamı yok;
Kim sana darıldıysa, palavraya karnın tok...
Kullandığın kalemler, ağaçtan yapılıyor;
Anlamsız yazanlara, niye ki tapılıyor...
Bir kalem oynatmakla, insan ipe de gider;
İşte hayat böyledir, ummazsın orda biter...
Kayıt Tarihi : 22.10.2017 06:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Zeytinci](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/10/22/kalemimin-ucundan-bazen-gozyasi-damlar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!