Irmaklar büklümlenince oylumlanan süyemde
Bir çocuk söylecelenir
Sütleğen beşiğinde belki adı insan
Çığıra çığıra ince bir tını tellenir sazavazı delice
Zülüfcelerine tutunarak annesi sandığı topraktan bir zemberek
Akrep yelkovan saatlerde söyleşir...
Işıkta bir hayat pırıltısı sökülür ağaran şafaklar kadar çırıl ve çıplak..
Esaslıca bir iş tutar zaman behrine ve sevgilice bir yurt..
Güne meyli olunca bir eylence tutar meskeni han-ı cihan sanırsın dünyadır..
Havayı, suyu, ateşi katar işin içine bir harman
Acı tatlıya bir çarkolur o değirmende
Kalbimde insan delisi bir düğün...
Biri gelir biri giden bu köşkü kalbim olan seyranda
Arzuhallerini kudret kaleminden aşk
Kendi elleriyle oturup yazınca
Seyfi Karaca.........Nisan / 11
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 8.4.2011 14:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!