Ey nasıl hitap edeceğimi bilemediğim! Ellerindeki nurla şu garibe merhem ol. Sevme sanatının tüm sırları sana mı sindi? Yaktın beni yar, o dağlardan bu çöle savurup attın beni. Benimle birlikte yanar, benimle birlikte hu der, dönersin. Sensizlikte bu cana mı emanet ettin “sen”i? Gidiyorum sensiz benliğime, yokluğumda tüketme beni. Sevgimle çoğalt hasretimi her an; daha çok ben ol ki yokluğumda bile söylensin vuslat türkümüz. Seni ve seni sevenleri seviyorum.
Unutma beni.
KALEMİM AĞLIYOR
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla