Bir yorgun gecenin eskimiş hatıralarına yol alırken zamanla,
Dilimde üşüyen sözcükler vardı sana söyleyemediğim,
İçimdeki yalnızlığı sürüklüyordu yuvalarına karıncalar,
Ve dilimdeki kimsesizliği paylaşıyordu kalemim…
Uluyan bir köpek gibi çığlık çığlıyaydı unutulan şiirlerim,
Ve yazılmamaktan şikâyetçi mahkûmdu sözlerim,
Bir bir sokak başından çıkıp terk ettiğim sevgililerim,
Şiirlerdeki ihanetin sebebini soruyordu yarım kalmış silgim…
Bir garipti bütün kış sobada odunlar,
Sanki yakmaman için yüzüme yalvarıyordular,
Oysa altında kavrulan kömürler,
Közlendikçe sönmekten korkuyordular,
Ve bir müspette olup yanmaktan çekinen kâğıdım,
Kalemimle silgimle ittifak etmiş,
İlhamımı kaçırıyordular…
Kayıt Tarihi : 26.7.2023 13:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!