Kalem Kurşundan Acıdır Şiiri - Fatih Güler

Saçıma kar yağdı
Ama sen yoktun
İnce ince çıktı okşayan olmadı
Her gece ağladım
Gözyaşlarım hiç silinmedi
Kalbim kanadı fakat mendil konulmadı
Çok üşüdüm yapayalnız geceleri
Güneşsiz sabah gülmedi yüzüme
Sensiz çay lezzetsiz
Kadeh zehir gibiydi akşamları
Dostum düşman, ailem yabancıydı
Sokak ıssız, kalabalık cadde bomboştu
Yani sensiz her yer gurbet
Her şey yalandı
Simdi soruyorum sana ey güzel
Bu kadar saf, sevgi dolu
Duygumdan ne istedin
Kötülük yapmak için mi sürekli
Benimle oynayarak zamanımı harcadın
Duygumla dalga geçtin
Hepsini kalp hırsızı gibi çaldın
Hala iyi niyetimi
Saklı tutuyorum ey güzel
Ama unutma ki
Kalbimi kırdığın, boynumu büktüğün gibi
Şair yüreğinin kalemi asla bükülmez
Bu Kalemle er yada geç
Senin defterin dürülüp
Tozlu kitabın çıkar tek parmağımdan
Kalemin sevgisi olduğu kadar
Nefreti de vardır
Bil ki mermi can alır
Mürekkep ise canan
Silah unutturarak kitap hatırlattırır
Kalem kurşundan daha acıdır.