Benzer mi hiç? Kalem kırmak gönül kırmaya!
N. Fazıl kırdı... Mürşidini tanıyınca.
Okuduğum sure-i celile Şuara:
Şairlerin bir çoğunu zemmediyordu.
O an irkildim, kalbimde kündenin üstünde,
Bir künde üstte, gelgitleri taşıyordu.
Hemen Allah ın emrine verdim kalemi,
Kırdım, artık nefsimden uzak yaşıyordu.
Kaderde senden ayrı düşmek de varmış
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Devamını Oku
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta