Benzer mi hiç? Kalem kırmak gönül kırmaya!
N. Fazıl kırdı... Mürşidini tanıyınca.
Okuduğum sure-i celile Şuara:
Şairlerin bir çoğunu zemmediyordu.
O an irkildim, kalbimde kündenin üstünde,
Bir künde üstte, gelgitleri taşıyordu.
Hemen Allah ın emrine verdim kalemi,
Kırdım, artık nefsimden uzak yaşıyordu.
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta