Ey Kalem! Şiiri - Cengiz Esgin

Ey Kalem!
söyleme doğrudan gayrı
Dilinden düşürme hayrı
Noktayı öyle koy ki mesele bitsin
Ne az konuş ne çok sözlerin yetsin

Ey Kalem!
Kul köle olma yanlışa yalana
İki çift söz kenarda dursun talana
Onu da söyleyemezsen kendini kır
Şairin mermisi söz, saydır takır takır

Ey Kalem!
Haramı "olur öyle diyerek" aklama
Gerçekleri insanlarından saklama
İstersen dokuz değil, yetmiş köyden kovul
Bırak, yalan padişahları çaldırsın davul

Ey Kalem!
Haddini bilmek yetmez, söyleyeni tart
Araştırmak, gerçeğin peşine düşmek şart
İnandığın konuda geri adım atma dik dur
Kağıttan kaplanlar saldırır, üfleyerek savur

Ey Kalem!
Hak yolunda yürü, geri dönenlere inat
Eşref-i mahlukat üzerine kuruldu kainat
Uzak dur insanı ırkına, malına göre seçenden
Kin, nefret, dedikoduyla kendinden geçenden

Ey Kalem!
Kaybetme sakın, seni gerçeğe götüren izi
Uyanık ol cehenneme odun ederler hepimizi
Her yeni bilgi için, öğretene köle ol kırk yıl
Öyle derin uyudun ki birader artık ayıl

Ey Kalem!
Hak yiyenleri görürsen göz yumma sakın
İşte baban, işte deden toprak ne kadar yakın
Modern insan olmak Batılı olmak bizde ihtiras
İdrakten süzülen bu mısralar deftere miras