Sen acımasızdın,
Sevgiye hançer saplarken,
Ben koparamadım,
Aşk çiçeklerini
Onları böylesi severken.
Bütün sonlardan nefret ederken
Son zehrini akıttın kadehime,
Ben çayına şeker koyarken.
Ben duygular savaşında bayrağı
Önde taşırken,
Sen tembelce oturdun kulübende duygusuz…
Saray zannettin kulübeni,
Duygularım dalgalanırken sevda kalesinde.
Şeref sandın sanırım
Tahta masanda çizdiğin o
Entrikalı şatonun mimarisini.
Korkar oldum kapını çalmaya
Beyazlarımı giyip gelmeye,
Tahta masandaki sarı kağıtların
Beyazlığımı sarartacağı düşüncesiyle.
Kayıt Tarihi : 3.6.2022 02:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Sevda" ,yeni dilde ve tıp dilinde adına "Melankoli" denilen çok tehlikeli bir akıl ve ruh hastalığının eski dildeki adıdır ki, aha ziyade "Kara sevda" diye tesmiye edilir.
Hayırlı, meşru, fıtri, makul ve baki muhabbetler dilerim.
İlgi ve bilgilerinize teşekkür ederim.
Sevgi Allah’tandır.
TÜM YORUMLAR (2)