Kaldırın Beni Şiiri - Durak Yiğit

Derin bir uykuya daldım bu gece
İnsanlık doğunca kaldırın beni
Derdimden kahrımdan öldüm bu gece
Çocuklar gülünce kaldırın beni

Zifiri karanlık görünen gündüz
Dünyayı katledip ettiler dümdüz
Kalmadı masuma gülecek tek yüz
Mutluluk dönünce kaldırın beni

Kaybettim kendimi arar dururum
Nerde zulüm,keder gider bulurum
Sanma bundan sonra mutlu olurum
Vefayı bulunca kaldırın beni

Dostlardan haber yok dostluk satıldı
Sofraya,ekmeğe haram katıldı
Yürekten merhamet söküp atıldı
Kıyamet kopunca kaldırın beni

Bulamam bu cana candan bir yaran
Çıkmadı özünden bağrına saran
İşte bu yüzdendir kanar hep yaram
Masumlar gülünce kaldırın beni