Bir ömrü sustu, şimdi kusuyor
paslı saatlerin çarkına sıkışmış çocukluğu.
Çivisi kaymış kaderin eğri cetveli,
ölçülemez hiçbir pusula ile.
Kan kokar alın çizgilerinde eski kehanet,
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta