Zamanın salyasıyla avunan,
Işığını kaybetmiş güneş
Hapsolunca varlığının boşluğuna
Sesler yükseldi,
Tılsımları üzerinde kaydıran
Kendi kibrin de varolan kaldırımlardan…
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
'Yokluğunun çölünde
Bir katre ses oldu kaldırımlar.'
Yüreğinize sağlık teşekkürler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta