I
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Uzanıverse gövdem,taşlara boydanboya;Alsa buz gibi taşlar anlımdan bu ateşi.Dalıp,sokaklar kadar esrarlı bir uykuya.ölse, kaldırımların kara sevdalı eşi...söylenecek tek mekanın cennet olsun N.F.KISAKÜREK
kaldırımlar naziresine ek dörtlükler..
bu kuştüyü zamanlar bu ince ve narin gece
kaldıramaz kalbimden ölmek meselesini
bu gökyüzü bu toprak bu bitmez irin gece
kaldırımlarda çeker ruhum besmelesini
rengi aydan bulanık kokusu külden gri
başka bir dünyadan sesleniyor şiirler
bir ses vardır içimde bezm-i elestten beri
kaldırımlarla yürür içime bu nehirler
sızısız bir hücreme rastlarsam onu tutup
koyacağım varlığın en yüksek tepesine
bir kral gibi onu baş köşeye oturtup
geçecek gideceğim ölüler cephesine
taşlarından alnıma bir secde serinliği
saçak himayesinde geçtim kaldırımları
nakış nakış kalbime bir cennet gelinliği
ruhuma yaren diye seçtim kaldırımları
kaldırımlar ey aynam ve sırda derinliğim
zamanı taşlarında saydım sayılır gibi
sonu gelsin eşyanın rahminde ceninliğim
doğarak bir dir'lişe düşten ayılır gibi
@..
Şiiri her okuduğumda aklıma, 'Sokak Lambası' gelir... Kaldırımların 'en sadık arkadaşları' gibi başlarını çevirip bıkmadan bakarlar, bakışırlar birbirlerine...
Şiir, 'hissettiklerinde her vasıtayı biraz özgürce, elbet ustalıkla kullanabilme becerisidir...' Büyük Usta nasıl kullanmışsa 'kaldırımları', işte öyle...
Aziz hatırasına saygıyla...
Ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim;
Gündüzler size kalsın, verin karanlıkları!
Islak bir yorgan gibi, sımsıkı bürüneyim;
Örtün, üstüme örtün, serin karanlıkları.
.......
Büyük üstada selam olsun...
YÜREĞİNE SAĞLIK BÜYÜK ÇİLE VE DAVA ŞAİRİ
üstadım şirlerin okudukca birdaha okuyorum oldukca anlamlı
nur içinde yat
Kaçıncı okuyuşumda bu şiiri, aynı hazla paylaşmak ne güzeldi.
Ruhu ŞAD OLSUN.
]] KALDIRIMLAR'A NAZİRE [[
İçimde serseri çocuğun titrek nefesi,
Bir şarkı tutturmuş dilini bilemediğim.
Arkamdan takip ediyor birinin gölgesi,
Yüzünü aklımdan bir türlü silemediğim.
Yürü yürü bu yolun gideceği yer boşluk,
Bu karanlık sokakta menzile varan olmaz.
Ağlayadurur içimdeki serseri çocuk,
Ölür, kalırım da naaşımı saran olmaz.
Sönüyor sokak lambaları ardı ardına,
Sanki dipsizliğin en dibine düşüyorum.
Yüzümü ters dönüp beni izleyen kadına,
Siz sarın beni kaldırımlar, çok üşüyorum.
Bürün kara gece, kara kefenine bürün,
Seni kaldırımlar gibi kimsesiz sansınlar.
Bürün de çilekeş yalnızlara yoldaş görün,
Hiç olmazsa bir sabaha mutlu uyansınlar.
Sıralanmış birbiri ardına dar mezarlar,
Ve birinin taşında ismimi okuyorum.
Üzerime yıkılmadan küflenmiş duvarlar,
Son çare, akrep gibi kendimi sokuyorum.
Peşine düştüğüm şey kaybolursa uzakta,
Kolumu yastık yapıp, kaldırımları döşek.
Bana öz evladı gibi bakan bu sokakta,
Uyumak, uyumak istiyorum, sonsuza dek.
Fatih Erbaş
(Üstad Necip Fazıl Kısakürekin Kaldırımlar şiirine âcizâne bir nazire denemesidir..Cüretimiz, cehlimizden ve Üstada muhabbetimizdendir..)
Kaldırımlar
(Üstad Necip Fazıl Kısakürekin Kaldırımlar şiirine âcizâne bir nazire denemesi..)
sen olmasan üstâdım kaldırımlar taş idi
sen olmasan kafamız fikirsiz bir baş idi..
..
KALDIRIMLAR
Zihnimde, zincirine bakla eklerken zaman.
Varlık mesaisinin duraksız yolcusuyum.
Kızıl bir gölge ile karıştığında duman.
Kendi öz heykelimin çolak yontucusuyum.
Kaldırımlarda ince, çok ince bir sihirdir;
Eşyanın aydınlıkta gölgeme kattığı renk.
Renkten âzâd edilmiş köhne bir müntehirdir;
Soğuk alnıma konan hayat isimli benek.
Terk edip evi yurdu koynunda soluduğum;
Kaldırımlar yar kokan bir eşsiz buhurdanlık.
Aşkın haritasını taşlarında bulduğum.
Bir loşluk bir aydınlık kesitsiz alışkanlık.
Geceler boyu gezip kalbine basa basa
Beynimden irinleri döktüm büyük sinene.
Üstünde ne can ne mal ne de bir başka tasa
Safi iman ve secde o göklerden inene
Zaman deli gömleğim mekan vardır sandığım
Sonsuzu düşlememe engel değil gölgeler
Saat ve de harita kanmak için kandığım
Kaldırımlar mekândan kurtarılmış bölgeler
Sıvazlasın sırtımı ölüm ben bir cesedim.
İçimde ölmemeye dair büyük direniş.
Boynuma güller sapla hayat bulsun mesedim
Ey ruhumu taşlarla okşayan sonsuz dirliş
@..
on7eylül2binon1
Sükûn@..İnşirâh
Üstüme camlarını, hep simsiyah, dikiyor;
Gözüne mil çekilmiş bir âmâ gibi evler.
bayılıyorum buralarına sizlere sakarya turkusu ve beklerken adlı siirlerini de tavsiye ediyorum...
Bu şiir ile ilgili 241 tane yorum bulunmakta