Kaldırımlar Şiiri - Yorumlar

tekrar tekrar okudum buyuk usta ellerine saglik ruhun sadolsun

Bana düşmez can vermek, yumuşak bir kucakta;
Ben bu kaldırımların emzirdiği çocuğum!
Aman, sabah olmasın, bu karanlık sokakta;
Bu karanlık sokakta bitmesin yolculuğum!
üyük üstada selam olsun....

Uzanıverse gövdem,taşlara boydanboya;Alsa buz gibi taşlar anlımdan bu ateşi.Dalıp,sokaklar kadar esrarlı bir uykuya.ölse, kaldırımların kara sevdalı eşi...söylenecek tek mekanın cennet olsun N.F.KISAKÜREK

kaldırımlar naziresine ek dörtlükler..

bu kuştüyü zamanlar bu ince ve narin gece
kaldıramaz kalbimden ölmek meselesini
bu gökyüzü bu toprak bu bitmez irin gece
kaldırımlarda çeker ruhum besmelesini

rengi aydan bulanık kokusu külden gri
başka bir dünyadan sesleniyor şiirler
bir ses vardır içimde bezm-i elestten beri
kaldırımlarla yürür içime bu nehirler

sızısız bir hücreme rastlarsam onu tutup
koyacağım varlığın en yüksek tepesine
bir kral gibi onu baş köşeye oturtup
geçecek gideceğim ölüler cephesine

taşlarından alnıma bir secde serinliği
saçak himayesinde geçtim kaldırımları
nakış nakış kalbime bir cennet gelinliği
ruhuma yaren diye seçtim kaldırımları

kaldırımlar ey aynam ve sırda derinliğim
zamanı taşlarında saydım sayılır gibi
sonu gelsin eşyanın rahminde ceninliğim
doğarak bir dir'lişe düşten ayılır gibi

@..

Şiiri her okuduğumda aklıma, 'Sokak Lambası' gelir... Kaldırımların 'en sadık arkadaşları' gibi başlarını çevirip bıkmadan bakarlar, bakışırlar birbirlerine...
Şiir, 'hissettiklerinde her vasıtayı biraz özgürce, elbet ustalıkla kullanabilme becerisidir...' Büyük Usta nasıl kullanmışsa 'kaldırımları', işte öyle...
Aziz hatırasına saygıyla...

Ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim;
Gündüzler size kalsın, verin karanlıkları!
Islak bir yorgan gibi, sımsıkı bürüneyim;
Örtün, üstüme örtün, serin karanlıkları.
.......

Büyük üstada selam olsun...

YÜREĞİNE SAĞLIK BÜYÜK ÇİLE VE DAVA ŞAİRİ

üstadım şirlerin okudukca birdaha okuyorum oldukca anlamlı
nur içinde yat

Kaçıncı okuyuşumda bu şiiri, aynı hazla paylaşmak ne güzeldi.
Ruhu ŞAD OLSUN.

]] KALDIRIMLAR'A NAZİRE [[

İçimde serseri çocuğun titrek nefesi,
Bir şarkı tutturmuş dilini bilemediğim.
Arkamdan takip ediyor birinin gölgesi,
Yüzünü aklımdan bir türlü silemediğim.

Yürü yürü bu yolun gideceği yer boşluk,
Bu karanlık sokakta menzile varan olmaz.
Ağlayadurur içimdeki serseri çocuk,
Ölür, kalırım da naaşımı saran olmaz.

Sönüyor sokak lambaları ardı ardına,
Sanki dipsizliğin en dibine düşüyorum.
Yüzümü ters dönüp beni izleyen kadına,
Siz sarın beni kaldırımlar, çok üşüyorum.

Bürün kara gece, kara kefenine bürün,
Seni kaldırımlar gibi kimsesiz sansınlar.
Bürün de çilekeş yalnızlara yoldaş görün,
Hiç olmazsa bir sabaha mutlu uyansınlar.

Sıralanmış birbiri ardına dar mezarlar,
Ve birinin taşında ismimi okuyorum.
Üzerime yıkılmadan küflenmiş duvarlar,
Son çare, akrep gibi kendimi sokuyorum.

Peşine düştüğüm şey kaybolursa uzakta,
Kolumu yastık yapıp, kaldırımları döşek.
Bana öz evladı gibi bakan bu sokakta,
Uyumak, uyumak istiyorum, sonsuza dek.

Fatih Erbaş