Kaldırımda bir adam Şiiri - Ayhan Çetin

Kaldırımda bir adam
Oturmuş yere bakıyor
Eğildi yavaşça
Uzandı aldı,
Yerdeki tozlanmış boş kağıdı
Başladı okumaya
Gözlerinden bir damla yaş düştü yanaklarına
Hatırladığında,
Hayatın yükünü kamburunda taşıyan kadını

Gençliği gözünün önüne geldi
Otuzundan bugüne hayatı
Bozuk para gibi harcamıştı,
Harcanmıştı
Ne umudu,ne hayali kalmıştı

Düşündü,düşündü
Hiç kimse gelmedi aklına
KAMBUR Kadından başka
Hikayeleri aynı olmasa da
Kaderleri aynıydı belki
Şimdi ne yapıyordu? Neredeydi?

Doğruldu yerden kalktı ayağa
Gülümseyerek
İçi ısındı,mutlu oldu
Aklında kalan tek güzel hatırayla
Yürümeye devam etti
Yere bakarak