Kaldırım Taşları Şiiri - Efe Güngör Güls ...

Gönlüme vurduğun bu kilidin anahtarı kimdedir?
Prangalarımı gelip açsan ya bir kere,
Geceleri ışığını yansıttığın perdeme,
Sükûtunla işlenen bir mühür vurdun yine.

Kaldırım taşları yine bana benziyor,
Öyle mahzun, öyle derin bir kederde.
Ansızın bir gece, sokağına bekliyor,
Fakat sessizliğin beni mecnun ediyor.

Bir nefes, belki de bir bakış yetse,
Yıkık duvarlar ardından ruhun çıkıp gelse,
Karanlıktan aydınlığa açılan kapılar gibi,
Yürü, seni hâlâ tanımayan kaldırımlar üstüne.