Kaldırım Köşesi Şiiri - Firdevs Kargün

Bir ızdırap, acı ve göz yaşı
Hayatın en iyi bildiğim en kötü terimleriydi
Peki ya hiç bilmediklerim?
His, ruh ve beden
Yok oluşun kıyısında, kaldırım köşesini dost edinmiş biriyim ben..
Vazgeçmiş bir bedenin içinde
Kaybolmuş ruhun derinliğinde..

Körlüğümün en dibindeki karanlıkta aydınlığım olmanı beklediğimden değil.
Senin siyahlığını sevdiğimden
Seni gördüğümden ve hissettiğimden
Ruhundan gelen
Ruhuma giden bir dokunuşunun beni neye ittiğini bilmezsin sen
Anlatamam ben
Ama hisset
Bir dokunuşumun
Bin olduğunu
Ve bir gidişin
Yok olduğunu…