Bir yosma geçiyor, kaldırımdan,
Denize nazır, bir bankta elleri cebinde bir adam süzüyor
O yosma gözlü kadını,
Kendisinin fahişe gözleriyle,
Adını bilen yok yosmanın,
Haftada bir gelir, 06:45’te tam adamın kahvaltı vaktinde.
Anası ölmüş, babasıyla yaşıyormuş, Beyoğlu semtinde,
Babası üvey,
Küçükken piç imiş,
Büyümüş, geceleri hanımefendi, gündüzleri yosma.
Bir yosma geçiyor kaldırımdan,
Adını bilen yok yosmanın,
Adresini sorsan herkes bilir,
İstiklal caddesi, demokrasi sokak,
Çınar apt. no:1/Beyoğlu
Kayıt Tarihi : 2.12.2014 14:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!