Kaldır Başını Şiiri - Ali Kılıç Kakiz

Üst üste musibetler yağar da yağar.
Sanki derin bir pişmanlık duyar.
Yüreğinde aşk, çehresinde vakar.
Sığınmış imana, aczinden korkar.

Erişilmez hayat,ruhları dolduran nur.
Bize doğanın simgeleriyle kim konuşur?
Gülerek ölmenin sırrını sor ara dur.
Sorun akla, şu cihanda neden avunur.

Asırlardır sıralanmış kanayan yaralar.
Bozulmuş bu terazi kalmamış ayar,
Hıçkırır durur, gönüllerden arzular.
Kaldır başını, üç kıta ötesinde şanın var.

Çorak toprak bu rahmetle yeşersin.
Yanık sesle duaların yağmur getirsin.
Fıtratında iman ışığını yak, yüceleceksin.
Yorgunluğunu silip süpürüp bitireceksin.

Ankara / Keçiören 1988