Tespihin bende kalmış baba
Taneleri tastamam hala.
Yüzün dökülmüş taşa toprağa
Gökyüzünün tek takısı sesin
İnce ince suladım seni kağıtlara.
Biliyorum sen gitmekten çok kaldın.
Gurbettir senin adın
İsmim, cismim, her şeyim yalın.
Üç beş gözyaşı saçımda bıraktığın
Küskünüm evden çıkan her kapıya
Su katmaz meydan okurdun rakıya
Biliyorum sen gitmekten çok kaldın.
Bilir miydin senden çekine çekine güldüğümü?
Uykularımı yokluğunla böldüğümü.
Bilir miydin seni
Ebedi bir parçam gördüğümü
Rüyalarımda da göremiyorum döndüğünü
Biliyorum sen gitmekten çok kaldın.
Sen daha güzel yapardın yemeği,
Söyleyip de kırmak istemezdim annemi.
Amma umursamazmışım geldiğini
Sen değil gölgen girse kapıdan şimdi,
Yırtarım dağları, bulutları, denizleri
Biliyorum sen gitmekten çok kaldın.
Kaan Kapgan
Kayıt Tarihi : 1.9.2019 15:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!