Kaldım Gerıde Şiiri - Ahmet Okur

Yuruyenler gecip gitti, ben kosarak kaldim geride
Dusmekten mi yoruldum kalkmaktan mi? Biri de..
Ceza desem ceza degil, mukafaat hic degil; lakin ileride..
Takdir ne yazmis ne dilemis uzak degil, goreceksin yuru de

Sayar adimla devam ettim bekleyerek dur diyecek birini
Yasamadan anlayamazsin kaderin kelimedeki tabirini
Hayat denen han diledigi gibi agirlar sevdigi misafirini
Sen alin teri dersin, o, bal diye yedirir alin terini

Bin asker savasir ayni cephede, ayni amacta
Bir kaci sehit olur, bir cogu da yarali yamacta
Altin-gumus kupalar degil, bir imtihan var bu macta
Yaratan hakem, yaratilan ise yolcudur miracta

Icindeki SEN var ya, seninle surekli savasan
Buldugu ile kaybettigi arasinda devamli kosan
Buldugu ile sevinen, cocuk gibi ciglikla cosan
Kaybettigi ile olumune yikilan ve aptallasan..

Aslinda KAYBEDILEN YOK, bosa giden zaman
Aciyi acidir, tatliyi tatlidir unutturan; tattigin an..
Gercek olan Hakk'tir, fanidir canii olabilen insan
Haktir butun olanlarda yerinde vuku bulan

Biz bizligimizle carpisir hak dava ederiz
Bir saman copu gibi irmakla deryaya gideriz
Ya sever bagrina sarar, ya da kenara atar o deniz
GIRDABIMIZLA SIGINACAK BIR YER ARARIZ BIZ!