Kaldım Boş Şiiri - İbrahim Ankaralı

Seninle doluydum, kaldım boş
Ben yaşıyorum sanmışım bunca sene
Artık yoksun bende istediğine koş
Bittin ama alışkanlığın kaldı bende

Dilimde düğüm, gözümde kan
Aklımda ölüm, yitirdiğim can
Yinede çıkmıyorsun tek bir an
Ayna da gözlerin, bu senden tek kalan

Dokunsam kırılır sandım
Ben herkese taştımda bir sana azdım
Korku değil bu, benim sende kaybım
Herkes sorar da beni, ben bir sen de kaldım

Şaka sandın sözlerimi
Bedel ettim gözlerimi
Bilmesende sevdiğimi
Bu can senle, sensiz deli

Anlamazsın yansam bile
Duman artar günden güne
En yakınımda en büyük çile
Düşmek umrumda mı sandın dile?

Hissetmezdim tek bir kaygı
Son sözün beni benden aldı
Ben bilmezdim tek bir acı
Bir tek sözün canımı yakyı...