Kaldı Neyleyim Şiiri - Kemal Doğanay

İnce bir sızıydı içime çöken,
Bir hain kapımı çaldı Neyleyim!
Kahbe bir kurşundu belimi büken,
Kartallar dağlarda kaldı Neyleyim!

Canıma tak etti karışık işler
Uğursuzun biri kalbimi şişler
Kardeş Kavgası’nda söküldü dişler,
İçimize fitne saldı neyleyim!

Sanki kör dediler iniyor perde
Çekilen acılar düşürür derde
Yiğitlik kalmadı vallahi serde,
Ruhumu şeytanlar aldı Neyleyim!

Aklımdan çıkmıyor verilen sözler
Demokrasi diyor; Utanmaz yüzler
Perde gerisinde bekleyen gözler,
Barış Çiçekleri soldu Neyleyim!

Yıllar oldu tarih gerçeği yazar
Tilkiler her yerde düzeni bozar
Sokakta çapulcu millete kızar,
Bütün boşluklarım doldu Neyleyim!

Bu kutsal davada bayraklar inmez
Güzelim Ülke’mde göz yaşı dinmez
Türkün Dünyası’nda ocaklar sönmez,
DOĞANAY sevdaya daldı Neyleyim!