Gurbete çıktı güveyler gelinlerim yalnız kaldı
Büyüdü ölüm sınırı çocuklarım öksüz kaldı
Eğri kasketleri yıkık gittiler çok uzaklara
Soğudu buğday sıcağı ekinlerim ıssız kaldı
Işıklarım söndü canım güle taş attılar da hep
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta