Kaldı 4 Şiiri - Özcan Kurt

Sanma ki can bu saçlar değirmende ağardı,

Güvendiğimiz nice dağlara da kar yağdı,

Takıldık ummadığımız taşlara hem baş yardı.. 

Olmaz olmaz deme, kav söndü de deniz yandı, 

Ne olmazlar oldu dahası meçhule vardı,

Üryanız yol sapaklar da  bir nefes bir can kaldı. 

Gönlünde yer edene değil sahibine gurban, 

Cahillle hasbihal edenin sonu olur bühran, 

Yaşamadan, daha kışlar, fırtına, ve boran. 

Olma baharda  civcivin sayısına kanan, 

Dünya ışıltılı kandildir, (g)öz alıp yanan,

Pervaneyiz, tutuşmadık ne post ne don kaldı.

ÖZ ve CAN