Kalbinin Kıyısına Tutundum

Büyük bir yıkım sonrası,
Sığındım şehrine.
Kuzey rüzgarları, fırtınalar,
Sallıyor gövdemi,
Alabora olmuş bir gemi,
Martılar çığlık çığlığa;
Dev dalgalar, sahile tutunamıyor,
Oysa ben, kalbinin kıyısına tutundum.

Bırakma ellerimi!
Yeşil ve mavinin birleştiği yerde,
Çekilsin kara bulutlar,
Ağsın yeni umutlar,
Dağılsın hüzün;
Gündüz güneş,
Gece ay gibi doğsun yüzün.

Sarmaşık ol, sarıl!
Sevgine banayım,
Aşkına kanayım.
Mahmur gözlerine dalıp,
Ruhunun derinliklerinde kaybolayım.
Yordu hayat beni,
Biraz soluklanayım.

Gitti sevdiklerim bir bir,
Tutunacak tek dalım,
Sen kaldın balım,
Sen kaldın.

Aşağısı uçurum,
Ömür çok kısa,
An kadar yakınken ölüm;
Bırakma ellerimi,
Bırakma gülüm!

27.11.2023
Muhittin Alaca