Kalbini Peşinden Götür Bende Kalmasın Artık

Sevmenin bedeli bu kadar ağır mı olacaktı.
Ya sevene vurulan darbeler, söylemekle bitmiyor iste, kalpte acısı geçmiyor.
Arkasında bırakan noktalara alıştım,eksik kaldı yüreğim bir saniyede bırakan noktaya, simdi üç noktaya hasret kaldık,acaba ardına kadar acılan koridorları ona bırakma şerefine bir noktaya laik mi görüldük.
Neyse zaman geçiyor bu arada, kimse görmedi olanları,simdi sakin bir edayla gidiyoruz.
Bir yerlere savrulduk, ümit ettik üzülmemek bahasına.
simdi yanlız bıraktın beni, zamana teslim ettin sevinçlerimi, hüzünleri kursağımda bıraktın.
Ve unutmamı istiyorsun koskocaman üç seneyi, gecen mevsimleri saniyeleri daha çok şeyi...
Oysa, seni gittiğin yerlere birlikte gitmeyi hayal etmiştim.
Sağlığımı kaybettim, ilaçlara mı sığınacaktım yoklug unla varlığın arasında.
Ne kadar kolaymış unutmak değil mi, ayrılıkların kucağına bırakmak.
Kolaymış,bugün gördüm ne de çok zormuş kolay dediğin sözlerin.
Haklısın ve gidiyorsun...
Ölmekmiş, unutmak,vazgeçmek ve bir daha seni görmemektir.
Gitmekle varlığın bitmiyor, unutulmuyorsun...
Sonbahar yaprakları gibi, rüzgarla bir yerlere süreklenebiliriz,lakin dalımız bahara yeniden yeşerecekti.
Fermanım gitmenle başlar biliyor musun, gelişin özgürlüğüme kucak açmaktır gökyüzünün sonsuzluğunda.
Kirpiklerinde kaybolmaktır, hissetmektir, Kalbinde gitmemi isteyecek kadar da gözlerine gömdün, ağlamaların yere değmeme sebeb oldun.
Tesellim,yokluğuna bırakıyorsun.
Oysa gitme dedim,yapma dedim kendinden ayrı düşünme...
Bana bıraktın bütün acıları, ben de seni ayrı bir deftere yazdım yanlızlıg ımda.
Gelirken silgiyi muhtaç edeceksin diye korkularınla yasayacağim.
Gece seninle beraber, kendini tekrar edecek bir kaç cumleden ibaret bıraktın.
Kalbini peşinden götür bende kalmasın artık...