Kalbindeki beni gördüm

Gözlerinde öfkeyi ve kini gördüm
Gözyaşlarında ise pişmanlığı
Dudaklarından dökülen isyanları duydum
Kalbinden geçen bu değilim ben dediğini hissettim
Gözbebeklerinde kendimi gördüm
O yaşlarla beraber süzüldüm yanaklarından
Kalbine damladım mı bilemiyorum
Ama isyanlar içinde kendimi
Bana benzemeyen ruh aynamı gördüm
Neymişim ben senin içindede fark edememişim
Sevmiyorum deyişlerinin anlamını ararken sende buldum
Bütün nedenlerime cevaplarım sendeydi
Belkiler yada acabalar kalmadı hayatım da
Neden mi?
O pembe gözlükleri çıkarıp
Mutluluk oyununu terk ettiğimde seni gördüm
Gerçek seni,benim olmayan seni
Ve içinde ki kendimi
Bu kadar değersiz miydim dedim kendi kendime
Bu kadar çekilmez bu kadar katı, anlaşılmaz
Kendimce değildim belki
Çok ta mükemmeldim yada öyle düşündüm
Ama yetemedim sana
İsteklerine karşılık veremedim
Verdiğimi zannettim, ben azla yetinirken senide öyle sandım
Ne yaptıysam hep fazlasını istedin
Hep ben dedin, ben yokmuşum gibi
Hep sadakat dedin de bana ne kadar sadık kaldın
Ne bedenine ne ruhuna ulaşamadım
Hep engel koydun,kaçtın
Ve içindeki bana baktım da iyi ki kaçmışsın
Ben onu görmeye dayanamazken yaşamayı göze alamazdım
Ve sonuç ….
Duygularıma gem vurdum
Bir anı hatıra gibi indirilmemek üzere rafa kaldırdım
Bir gün anmak istersem eğer seni
Bil ki asla o tozlu raf tan aşağı inip yüreğime girmeyeceksin
Ne ben nede kalbim buna asla izin vermeyeceğiz
Sen acı geçmişim ve pişmanlığımsın
Öyle de kalacaksın
Aşkım
Sevdiğim
Her şeyim
Ölene dekte seveceğimsin ….

30,08,2006