Kalbin Hakiki Seyri Şiiri - Tuba Gürdere

Makale

İnsan yaşamda daima kalpten bir yön bulur.
Çünkü yaşamın yolu daima kendi menzilimizin üzerine kuruludur.
"Burası dünya burada herşey yolunda gitmez." Der büyükler. "Sen yeter ki Sırat 'ı Mustakim'den ayrılma.
O yol seni herşeyin yolunda gideceği yere götürecek zaten."
Yaşamın çiçekli yollarından hiçbir iz sürülemez. Ancak iz sürmek, izlemek ve iz bırakmak için çorak topraklardan geçmek gerek.
Yaşamda birleşen yollar, çıkmazlar olduğu kadar kesişen ayrı yönlerde vardır.
Oysa sizi kalpten tanıyanlar hiçbir çıkar yol olmaksızın size sınırsız yön katanlardır.
Yolun başını tutanlar yolun sonunu da yürekten bilirler.
Bu döngüde elbet yolun ortasında bir an durup düşünür insan.
Unutmayın; yollarınız daima düz değildir. Ancak düşünce seyrinde düz bir ifade
şeklindeyseniz daima iç yolunuzda bellidir.
O zaman nice yollar açılır kalbinize.
Bu yollarda herşey var. Yolunda giden var, yolumuzu kalben gözleyen var, yolumuzu tutan var, yolumuza yön olan var,
attığımız adımları sayanlar var ve yolsuzluklar var yol alıp giden.
Buyuzden deriz bazen; bazıları geliyorken biz dönüyorduk.
İnsanın yol alışı kendinden kendine olabilmeli. Halden hale dönmeli.
Bilgisizse bilgin, gamlıysa sevinçli, sıkıntıysa ferah bir hale gelmeli.
Çünkü bu seyirde gelen ve gidenlerin ötesinde, zamanın indinde, ileriye dönük fikirlerde sizi karşılayacak bir hakikatiniz var.
Siz varsınız herşeyden öte. Yöneldikçe içten varacağınız yer kendi hakikatinizdir.
Kim kendi hakikatiyle karşılaşmak istemez ki ?
Karşınıza aldığınız bir dünyada karşı konulmaz bir aslınız vardır.
Elbette hakikate ram olmuş bir kalp seyrederken dünyayı seyran olur gerçekliğe.
Bilinç irdeledikçe yolunun felsefesini, yollarında güzergâhı aklı sınırları aşar geçer elbet.
Anlamak, yolda olmak ; anlam olmak ise o yolda buluşabilmektir.
Kaderin yolu insan yolunun üzerine kuruludur.
Buyuzden her yol ayrımında ,çıkmazlarda veya dar fikir yokuşlarında;
insan umudunun yol aldığı kurak topraklarda bir adım atmak kendine ; bu yolculuğun da bir zemin oluşturmasıdır insanın kendine.
Herkesle aynı yolda olabilirsiniz ancak her yol her insan için değildir.
Kalbinize yolculuk edenlerdir daima yoldaşınız.
İnsanlık için bir düşünce yolu açanlar geleceği de karşılayanlardır oysa.
Hayata iz bırakanlara baktığınızda daima sizinle bir yol aldığını göreceksiniz.
O zaman yaşamda hakiki bir duruşu olanların hilkatine ulaşabilirsiniz.
Bir ömürde ne kadar yol aldığınız değil, bir nefeste yolunuza Arş'ı Ala'yı yoldaş edebilmektir aslolan.
Yürüdükçe bilirsiniz ki yorgun olan ömür, kalbinizinde yolu yordamı olur artık.
O yolda nice lisan, han, hancı, yar, yabancı ve yaren vardır artık.
Yol kesen, yol açan ve yolunda sahibi vardır artık.
Yolunuza yol olan herşeyin bir ruhu vardır.
O yolda dağ, taş ve akan suyun bambaşka seyri vardır.
Görünen surette bambaşka hissedilen ve düşüncenize kalben seyahat eden bir Çelebi vardır.
Evvelini berisini anlarsınız ki; hakikatte bir kalbe ulaşmak ; yol almanın da bambaşka bir seyridir zamanda.
Yaşamda geçtiğiniz yollar asla sizin yolunuz olmayabilir.
Çünkü sizin ufkunuz; geçtiğiniz yollarda değil, asıl kendinize vardığınız ,
bir hakikate durduğunuz ve şimdiki olduğunuz yolculuğunuzdur daima.
Bunu bildiğiniz için herşeyde hırsla bir çıkar yol bulmak yerine,
sükunetle kendi yolunuzun ufkunu inancınızla aydınlatırsınız gelecek tüm adımlarınız için.
İşte o zaman alabildiğine kainat, alabildiğine hakikat vardır.
İnsanın ulaşması gereken bir inancı varsa ; o yollardan öte bir yoldadır.
İşte o zaman yollar sırlanır kalbe ve kendi yoluna kendinden öte ulaşan olur insan.
Ve mucizede oradadır aslında kalbin hakiki seyrinde.