Kalbin Git Gelleri
Kalbim, atıp kanatıp yüzünün masum çocukluğunu
Erişkin pazarlar tezgahında yontuldun
Girdin biçimden biçime
Çıktın karanlıkta kaldın yine
Yağmur sonrası yalnızlığınla
Ey kalbim vurdun kendini yokuş ağzında tuttun
Kuzeyde yangın ağlayan yıldız kimsesizliğinle
Umut ettin geceyi kestin zemheri bir ürpermeyle
Sandın çıkıp gelecek beklenen
Hiç gelmedi ey kalbim hiç
Kırıldın sokuldun kaburganın acıtan yuvasına
Soluk soluğa atıldın bin hüzünle içine
Çekildin en gerilerde adını sayıkladın
Gelmeyince bir dağ kadar utandın
Çok acıdı çocuk kanadın, gençlik adın
Çok kanadın yine de ağlamadın
Ağlamadın ey kalbim
Rüzgar içti günün beş zamanı gözlerin
Kan tuttun denizlerden ve ırmaklardan ellerin
Hatırladın unutulduğunu yokuş bittiğinde
Bittiğinde şehir kıt kanaat ardında ayaklarınla
Onca yol aldın ulaşamadın
Sonunda kendine vardın
Kendine ey kalbim
Kemal Sakan
Kemal SakanKayıt Tarihi : 10.1.2008 19:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kemal Sakan](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/10/kalbin-git-gelleri.jpg)
Girdin biçimden biçime
Çıktın karanlıkta kaldın yine
nasıl bir anlatım muhteşem erişkin pazarlar tezg yontulmak tebrikler
yazmış olduğunuz dizeler duyguları o kadar güzel ifade etmiş ki; kendimi birçok yerde okudum..
Tebrikler..vesselam
Kalınız selametle.
TÜM YORUMLAR (2)