Bir ağaç yetiştirdim,
Adını çınar koydum; kestiler.
Bir ağaç daha yetiştirdim,
Adını çam koydum; yaktılar.
Sonra öyle ağaçlar yetiştirdim ki!
Adını sevgi,barış koydum,
Şimdi uzadılar dallandılar.
Bir çiçek yetiştirdim,
Adını gül koydum; kopardılar.
Bir çiçek daha yetiştirdim,
Adını karanfil koydum; soldurdular.
Sonra öyle çiçekler yetiştirdim ki!
Adını demokrasi,özgürlük koydum,
Şimdi kökleşip filizlendiler.
Bir insan yetiştirdim,
Adını Muammer Aksoy koydum; öldürdüler.
Bir insan daha yetiştirdim,
Adını Uğur Mumcu koydum; susturdular.
Sonra öyle bir insan yetiştirdim ki!
Adını M.KEMAL ATATÜRK koydum,
Şimdi ve sonsuza kadar yaşayacak.
Kayıt Tarihi : 5.1.2008 15:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Barış,Demokrasi,özgürlük yolunda,ulusunu vatanını sevenlerinbir bir ülkede yok edilişleri,buna rağmen M.Kemal Atatürk'ün fikir ve düşüncelerinin sonsuza kadar yaşayacağını belirtmek için yazdığım şiirdir.
![Ahmet Kelebek](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/05/kalbimizde.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)