Altı Şubat yıl yirmi üç.
Bölge Maraş yaşamak güç.
On il ağlar susmadan hiç.
Kalbimiz deprem yerinde.
Görmesek de ermesek de
O enkaza girmesek de.
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta