hiç bir şeyle dolduramadım
Yokluğunun verdiği o boşluğu
biliyorum sen benim imkansızim
hasretinle kopan her fırtınada
yüreğimde tütüyor
Buram buram boynunun kokusu
unutamadım gözlerinin çıkmaz sokağında
yolumu kaybedislerimi
yanlızlığın zindaninda kaldığımda
yokluğuna derin derin
iç cekislerimi
canımın en ıssız köşesinde
kendimden bile sakladım seni
Ne garip degilmi sevgilim
gelmeyeceğini bile bile
herseye rağmen bu kadar çok
yurekçe sevmem seni
Ansızın gelecekmişsin
hiç gitmemissin gibi bekleyislerimi
Sonra yokluğun geliyor aklıma
vazgeçiyorum hayallerimden
gülüşlerimden
inanirmisin sevgilim Hasret ateşi
düşünce içime
utanıyorum sensizliğimden
vazgeçiyorum olmadığın herseyden
encok ta kendimden
Ah kalbimin kadim efendisi
yüksek rakımlı sevgiler öyle
iki kelimeyle anlatılmaz ki
Anlatacak onca şey varken
hani yoksun ya
sensiz herşey anlamını yitiriyor
Kayıt Tarihi : 11.6.2024 08:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayırlı, meşru, fıtri, makul ve baki muhabbetler dilerim.
TÜM YORUMLAR (2)