Kalbimin Durduğu An Şiiri - Tuğrul Pekel

Biliyorum;
Kalbimin durduğu an,
Yukarılarda bir yerde
Beni bekliyor olacaksın.
Yanına gelmeyi hak edip,
Etmediğimi hiçbir zaman,
Bilemeyeceğim.

Kalbimin durduğu an,
Bir filmin makaraya ters,
Sarılıp oynatılması gibi,
Göz açıp kapayıncaya kadar,
yaşanacak zaman içinde,
Kendimi seyredeceğim

Kalbimin durduğu an,
Ölüm denilen gücün vücudumu,
Adım, adım ele geçirmesini,
Seyredeceğim tırnak uçlarımda,
Başlayan uyuşukluk yukarı,
Doğru çıkacak.

İşgal kuvvetlerinden farkı yoktu,
Omzuma kadar gelişi,
Zavallı kalbim dağınık bir,
Ordunun mağlup komutanı,
Çekmediği dert kalmadı benden.
Bir de bu günleri görmek varmış.
Az kaldı;
Kalbimin durduğu an bitecek her şey,
Bensiz bir hayatın başladığı gün,
Belki birkaç sene bel ki birkaç ay
Ölmek neyse ne de sensizlik,
Bitiriyor beni SEVDA ÇİÇEĞİM

---------------------

Havamı soğudu yoksa ben mi üşüdüm
Isıt beni donuyorum anne.

25-11-2006-Cumartesi
Tuğrul Ahmet PEKEL