Ateşin külünü bülbülde ara
Gülşenden bahçesi kanayan yara
Onurlu duruşlar olmasın kara
Kalbimi ustası, kimsesi sara.
Nefessiz adımlar bırakır dara
Geçimsiz hayatlar, vardırır zara
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Emeğine, yüreğine sağlık.
Elbette
Ne "nara" nedensiz
Ne de can havliyle "çare arama..."
Galiba toplumsal bir travmanın cenderesi içinde,
"Saracak" bir el arıyoruz,
Yaralarımıza...
Tebrikler Mehmet Bey.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta