Kalbimi kanatanlar, acılarım hep içime aksa da yine de biliyorum ki bana verdiğiniz rahatsızlıktan dolayı özür dilemeyeceksiniz; olsun dilemeyin ben alışığım yaralarımın hep kanamasına... Ama şunu da unutmayın sakın, etme bulma dünyası burası, sizin de bir gün gelir bir yerleriniz incinir belki de benden daha çok...
Ben sadece sevmek istemiş sevmeye çalışmıştım sizleri... Hem de çıkarsız, yalansız, dolansız, riyadan uzak bir biçimde... Ben sadece birlikte güzellikleri paylaşırsak aramızda derin bir muhabbet oluşur sanmıştım... Ne kadar yanıldığımı geç de olsa anlıyorum, anladım... Bir çok kişiyi sildim defterden, hem de bir daha yazmamak üzere, bundan sonra daha da sileceklerim var.
Kalbin kanaması öyle elinizin parmağınızın kanaması gibi pamuk ile bastırınca duran bir şey değilidir. Yıllar yılı kanar da kanar o yürek yine de kimseler bir damla kan görmez. İç kanamadır o nereden görecekler ki bakanlar zaten bakar kör...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta