Kalbime yazılmıştı adın

Kalbime yazılmıştı adın
Ne bir hevesle
ne de geçip giden bir masal gibi
bir kader gibi,
bir yemin gibi kazındın içime

Sana dair ne varsa
zamanı durduruyordu bende
Gözlerin
bir ömre bedel bir cümle gibi baktı bana,
ve ben
her bakışında kendimi yeniden yazdım
sana çıkan bir hikâyeye

İlk adımını hatırlıyorum,
kaldırımda yürürken
kalbim senden önce geçmişti yanından
Sen hâlâ beni tanımazken
ben çoktan sende kaybolmuştum

Aşk öyle gelmedi ki bize,
birdenbire
sessizce çöktü içimize
Ve en çok da
sana söyleyemediklerimde çoğaldı

Adını andıkça
gece daha da sessizleşti,
ay bile kıskandı
seninle olan hayallerimi
Ben sana
bir yıldız gibi bakarken,
sen beni
gözlerinle sevmeyi öğrettin

Kalbime yazılmıştı adın
kağıda değil,
taşa değil,
bir duygunun tam ortasına
silinmez bir iz gibi

Bir gülüşünle bahar oldum,
bir susuşunla kış…
Ama gitmek geçtiyse aklından,
bil ki
en çok seni sevdiğim yerden
vuracaksın beni.

Ve bir gün,
herkes gittiğinde
hala sen kalacaksın içimde.
Çünkü seninle olan her şey
yaşanmış değildi belki,
ama hissedilmişti
ve en gerçek duygular
dokunmadan da iz bırakırdı.

Adın kalbime yazıldığında
ben artık başka hiçbir sevdaya
kapı aralayamadım
Çünkü her yeni başlangıç
seninle eksikti
ve her “merhabada
bir “elveda”nın gölgesi vardı

Sen
bir aşktan fazlasıydın
Sen,
beni ben yapan eksik parçam
ve ben
her duamda seni
biraz daha tanrıya yaklaştırdım....

Yazar Murat şair ✍🏻🌹