Bir zamanlar ben sana kul köle olup taptım.
Bilmedin kıymetimi sevgimi meze yaptın.
Yoksun benim dünyamda kalbimden silip attım.
Yırttım resimlerini o sayfayı kapattım.
Kendime küçük ama mutlu dünya yarattım.
Üzüntüyü kederi artık ben sana bıraktım.
Benim kalbimde inan hiç sevgi bulamazsın.
Değerini kaybetmiş pul bile olamazsın.
Kendin çizdin yolunu o yoldan gitmelisin.
Unuttum çoktan seni bunuda bilmelisin.
Çöpe attım herşeyi çöpte bulabilirsin.
Çöpe attıklarımla artık yetinmelisin.
Kayıt Tarihi : 21.11.2009 16:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Tüm Şiirlerim Noter Tasdiklidir
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!