İnsan neden hep başkalarının isteklerini yapar da kendine hep geç kalır?
Neden mutlu olmak varken acıyı seçer?
Ve neden etrafı onlarca insanla doluyken sadece bir kişinin yanında olmasını ister?
Nedenler içinde cevapsız kalmak da sevgiye dair mi?
Peki, sevgi bu kadar acı mı?
Neden bumerang misali atıp atıp tutuyorum içimdeki cenazeyi?
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
kalemin kavi olsun
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta