Kalbimdeki mühür

Umut yoksunu,
Her geçen günün içinde.
Düşüncelerim kendime ağır,
Her saatin içinde, her dakika içinde.
Yoksun diye hüzünlenirim kendi içimde,
Parmaklarımı gezdiririm kalbimin üstünde,
Çünkü orda seni hissederim,
Sen varsın,
Seni kalbime mühür yapmışım...
Hatırlar mısın?
Bir gün batımında,
Hani kollarım omuzunda,
Bakardık gün batımına...
Anımsadım o anı,
Kalbimdeki mühürle,
İçimde sen, gönlümde sen...
Arzular, seni hisseder,
Yürekten en derinden...
Ama anlatacak takatim yok ki!
Özlem o kadar ağır basıyor ki içime,
Tarifi yok...
Tarifi yok...
Bu tarifi ancak gözlerinin içine baktığımda anlatabilirim,
Gözlerinin içine baktığimda,
Bu tarifi kara gözlerinin içine baktığımda anlatabilirim ancak...
İşte yar!
Hatırladığın o gün batımında,
Ben hala o hissi taşıyorum, yüreğimde, kalbimde.
Ufka giden kuşlar gibi,
Gittikçe ufalan düşünceler,
Şu an ,benim kalbimde...
Bir kağıt, bir kalem elimde,
Gün batımında.
Sen duymasan da,
Nerde olduğumu bilmesen de,
Uzaklardan içim titrer yine...
Hatırlarsan, beyaz bulutlarla umut ekmiştik...
İşte böyle bir akşam güneşinin içinde,
Seni yaşadım yine,
Seni yaşadım yine.
Hissedersin diye, uzaklardan beni anarsın diye,
Kulakların çınlasın, kalbin titresin diye,
Sen de şu anı yaşarsın diye,
Sana anlattım yine duygularımı, tek kelimeyle.
Kalbimdeki mühür sende...
Sende....