Kalbimdeki Fesleğen

KALBİMDEKİ FESLEĞEN

Fesleğenler gibi keşke daldan bitseydin
Kalbime dikerdim koparıp saçından bir dal
Çok serpilip taşma, ne olur dışarı gitme!
Ömür boyu kalbimde yemyeşil bir hâl al

Kanla beslenen köklerden coşan dallara
Kuşlar yerine romantik şiirler konsun
Mısralarında kan çiçekleri gizler yapraklar
Benliğim güzel kokun, al rengin dolsun

Gözlerim yağsın en güzelini boncukların
Minik dudaklarıyla içsin tomurcukların
Kansın suya en kıymetli yumurcakların
Beni de kat arasına talihsiz oyuncakların

Kökünle emseydin kalbimdeki kirleri
Yeşil gölgende ferahlardı bu aşk fakiri
Bazen kanıma karışsın tatlı öz suyun
Duysun her hücremdeki şu zikirleri:

“Ey yüreğimdeki yeşil renkli fesleğen!
Mecnuna döndü çoktan seni besleyen
Bir kulak ver, fısıltılarla sana seslenen
Rüzgâr değil; benim o, dalında esen. ”

M.Fatih Adıgüzel, Kasım 15-23/ 2017