05.12.1979 / İstanbul
Sen, içimde büyüyen en sessiz çığlık,
Adını fısıldadıkça yanar dudaklarım.
Gözlerin… karanlığıma düşen ışık,
Baktıkça kendimi bulduğum aynalarım.
Yokluğun, ellerimde kanayan bir yara,
Her gece biraz daha derine işler.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Çok teşekkür ederim. İyiki varsınız. Ruhunuz incinmesin.
Ben sana, yanmayı göze alarak sevdim,
Aşkın ateşinde kül olsam da razıyım
Aşk nelere kadirdir.
Kutluyorum
Sevgi bu olsa gerek... kül olurum
Çok teşekkür ederim. İyiki varsınız. Ruhunuz incinmesin.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta