Kalbimde Kalan Ben Şiiri - Nimet Öner

Kalbinde Kalan Ben

Beni ezberlemedin biliyorum
Adımı, kokumu
sesimdeki göç yollarını
Hep yarım, hep eksik kaldım sana
Bir serçe kadar hafif
ama bir yangın kadar kalıcıydım

Gülümsemelerimi kesip kesip
gökyüzüne yapıştırdım
sırf orada kalayım diye
bir bulutun kıyısında
adını unutmuş bir duanın içinde

Sonbahar sevgilim
törpülenmiş yangınlarımı boşver
ben seni’im ne de olsa
Üşümeden, kırılmadan
bir bakışla bile geri dönerim sana

Sen sustun
Ah, o suskunluk
Kırılzdı bakışların
düştüm içlerine
ve kalbinde kalan ben oldum
Ezberlenmemiş bir yalnızlık gibi
Unutulmuş bir biz'in tam orta yerinde

Azra Nimet Öner

Kırmızıya Çalan Sessizlik