Bir çiçeğin duruşunda
Yağmurun dalışında yeryüzüne
Saçlarının siyahında sonsuz
Yollara çağrılır kalbim
Kuytusunda sesimin kalbim
Koşar bir kuş gibi evrenin
Omuzlarında
Şenliktir yangın yerinde bahar
Bu adamlar da bu savaşlar da şaşkın
Kalbim
Çöl burada biter mi
Bağdat mı, gemiler geçer mi
Aşkın bildik tatları var mı
Yürekleri sevgiye vuran çocukların
Gözleri yolcu kalbim
Bağdat’ta gün doğar mı
Kuşları ötüşen parklarda mı
Çocuklarını gözü yaşlı çağıran anneler
Kimin kesesine kalır
Sınırları kanla çizilmiş Bağdat
Roket sesleriyle geçer üstümüzden
Yağmur yüklü bulutlar
Sayılı gün tez gelir
Yorulmazsın kalbim bu aşkın kırbacından
Patlasa bağrında bombası hıncın
Gözlerimin ormanında oturur
Savaşa katlanıp, durmayan kalbim
Ateş saçılıyor gözlerinden
Oysa denizin sevgisini yaşamalıydı
Ortasında dünyanın kalbim
Kapandık ölümün eşiğine
Toprağı kazdık sevgi ektik
Yalnızca siz yaşayın dedik
Ölüm bize, bombalar bize
Alın bir tutam kalbimi
Ban artık Bağdat’ım
Bağdat’ım
19.01.2003
Kayıt Tarihi : 27.1.2003 18:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!