Kalbim Yanıldı Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Değer verip yüreğime serptim;
Güneşi katletmişler.
Gönül camlarından ayaz vuruyor.
Samimiyetim de beş para etmedi
Ne yoksul kesimin çocuğuymuşum ben
Nasibime düşen yine hayal kırıklığı.
Görmemezlikten, duymamazlıktan geldiğim
Gördüklerim, duyduklarım
Aklımı linç ediyor.
Bir daha olmaz desem de
Olanlar ömrümü hırpalamakta.
Duygularım gözyaşına boğuldu.
İçimden sökülürken gözümden düşenlerin
Mezar taşları var sırtımda.
Kirpiklerimin yükü ağır.
Nasıl bir yokluğa gelmişim ki ben
Yüzlerde yüzlerce yama.
Caddelerden sağılıp inerken
Tepeden tırnağa arınıp
Beyaz bir kefenden taşarım.
Sol yanımdan
Cesetler döküyorum yollara,
Açılın ey mezarlar!
Kalbim yanıldı.