Yağmurla beslenmiş saçlarımın sonbaharı sebep olduğun aklarmış meğer...
Soğuktan titrerken sahte yazlara sığınmak boşuna...
Annesinin arkasına sığınan pembe çizmeli kız kadar masum...
Kılıksız bir dilenci gibi acıtasyon kokan...
Yanlışlarını ağlamayla kapatmaya çalışan ucubeler gibi...
Sefil bir gösterişsiz gösteri alkışı
Hep acıların bugünü,umutların yarınıdır yaşanacak olan...
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta